فرم فریاد است!

The form is a shout: building a supplementary angle in Rasht | Mohammad Nazarpour

A perspective that assumes the form as the fundamental element of narration in considering the place and emphasizes location-based narrators can establish a good relationship with the urban problem. This perspective is a bypass from the oversimplification of aesthetic formalism that perceives the form only in the aesthetic architectural procedure, without its location-based narration.

چشم‌اندازی که در خوانش مکان، فرم را در متن داستانی آن برای فهم وجوه مختلف روایت‌پردازی و نقش راوی‌های مکانی مهم می‌داند، می‌تواند نسبت درستی با مسئلۀ شهری برقرار کند. این به معنای عبور از تصور ساده و خام زیبایی‌شناسی فرمالیستی است که فرم را تنها در دستگاه زیبایی‌شناسانۀ معمارانه و فارغ از بستر روایی مکان می‌بیند…