An anthem for solitude, together | Negin Najjar Azali
چند روز پیش امیررضا عکسی از اولین نقاشی آبرنگش را از طریق واتساپ برایم فرستاده و زیرش نوشته بود: «آسمان پر ستاره ونگوگ[1]» و پیغام دومی که میگفت: «بعد از کرونا نقاشیم رو بهت میدم». تونالیتههای مختلفی از رنگ آبی و ستارههایی که روی کاغذ، (منتها از پسزمینه صفحه گوشی) به من چشمک میزدند. با خود فکر کردم آسمان این شهر و دیار این روزها برای امیررضا، یا هر کودک دیگر چه رنگی است؟ […]
[1]. Vincent van Gogh (1853-1890)
بدون دیدگاه