منم بازی… من را به‌عنوان شهروند به رسمیت بشناس

Let me play! recognize me as a citizen | interview with Shadnaz Azizi, Mehrnaz Ataran, Pantea Eslami and Pezhman Norouzi

«منم بازی؟» سؤالی که در دوران کودکی از بچه‌های محله و دوستان‌مان که در حال بازی بودند زیاد پرسیدیم. همین‌قدر ساده، همین‌قدر جسورانه و شاید تؤام با کمی ترس. بازی برایمان نوعی تمرین ایمن برای زندگی بود بی‌آنکه از آن باخبر باشیم. اغلب مرز مشخصی وجود نداشت، مکاشفۀ ما به محض بیرون آمدن از درِ خانه شروع می‌شد. شهر زمین بازی ما بود.
بزرگ‌تر شدیم، مناسبات و مناسک اجتماعی ما را وارد بازی زندگی کردند. جبر طراحانه برایمان فضای بازی تعریف کرد. دنیای هفت‌رنگ رنگ باخت و لذت جای خود را به رقابت داد. سفرمان در شهر اغلب نه‌ به‌صورت پیاده، بلکه بیشتر با اتومبیل بود و همه‌چیز دگرگون شد، حتی شیوه و معنای بازی.
کوچه در این شماره با پژمان نوروزی، پانته‌آ اسلامی، شادناز عزیزی و مهرناز عطاران به گفت‌وگو نشسته است تا به دنیایی سرک بکشد که در آن نه‌تنها کودکان قهرمانان اصلی داستان‌اند، بلکه بزرگ‌ترها هم می‌توانند همراه‌شان دوباره کودکی کنند؛ فرصتی برای شناخت بهتر خود و نسبت‌مان با شهر و محیط اطراف‌مان.

عکس: صفحۀ اینستاگرام باغ فردوس