از رم تا اصفهان؛ در کوچه پس کوچه‌های تهران

A journey from Rome to Isfahan in Tehran backstreets | Seyyed Javad Miri Meynagh

Human taste has a direct relationship with their social class. The communication age has had a high efficacy on people’s tastes. To perfect society’s taste, the sophistication element must be incorporated into the individuals social life procedure.

برای درک معنا و مفهوم سلیقه، بحثی در جامعه‌شناسی مطرح می‌شود که بوردیو آن را با عنوان مفهوم ذائقه مطرح کرده است. به‌طور کلی وقتی در ادبیات فلسفی از ذوق و ذائقه صحبت می‌کنیم، بیش‌تر از جنبه‌ی فلسفی وجودی و در ارتباط با عالم درون و معنا تعبیر و تفسیر می‌کنیم؛ اما در جامعه‌شناسی، علاوه بر توجه به ابعاد معنوی قضیه، یک نکته‌ی مهم دیگر که ما را بشارت می‌دهد، این است که ذائقه یا سلیقه‌ی انسان‌ها ارتباط مستقیمی با طبقه دارد. برای مثال شخصی که از نظر درآمد و منابع، در سطح پایین‌تری از جامعه قرار گرفته باشد، اولین نکته‌ی حائز اهمیت و در کل دغدغه‌ی اصلی آن فرد، تامین معیشت روزانه‌ی خود است؛ نه این‌که تابلویی اثر رامبراند و یا تابلو فرشی نفیس از تبریز در خانه‌ی خود داشته باشد. به‌همین خاطر ذائقه‌ی انسان‌ها ارتباط وسیعی با شیوه‌ی زیست و سطح معیشت آن‌ها دارد، البته همواره استثنا هم وجود دارد.

ولی قاعده‌‌ی کلی برای جوامع یا همان زندگی کلان‌شهری را می‌توان این‌گونه مطرح کرد، که رابطه‌ی وسیع و به نسبت بسیار دقیقی بین ذائقه‌ی انسان‌ها و سطح معیشت آن‌ها وجود دارد که در جامعه‌شناسی با طبقه مطرح می‌شود. حال برای تغییر ذائقه‌ی فرهنگی، عوامل بسیاری وجود دارد که یکی از آن عوامل، تمدن یا همان سطح تمدنی است. افرادی که در عصر فئودالی، صنعتی یا فراصنعتی زندگی می‌کنند، با توجه به این‌که در جوامع مختلف زندگی کرده‌اند، پس معادله‌ها و مناسبت‌های آن‌ها با هم متفاوت است و این شرایط (عصر تمدنی)، بر روی شیوه‌ی تفکر و ذائقه‌ی آن‌ها تاثیر می‌گذارد. همچنین این‌که از منظر زیبایی‌شناسی چه چیزی را زیبا می‌پندارند و برای چه چیزی ارزش قائل می‌شوند، تاثیر عمیقی بر جهان‌بینی انسان‌ها می‌گذارد. برای مثال، در کلان‌شهری مثل تهران یکی از عوامل مهم برای تغییر و تحول و دگرگونی ذائقه‌ی فرهنگی، عامل جهانی شدن است. […]