Architecture; from subject to the result | Mahdi Kamboozia
In the age that architecture is summarized as a aesthetic thing and the government not the architect, defines the taste and guidelines, innovation is meaningless. The result is creation of a building that is not the reflection of the architect but reproducing a tired subject.
در دورانی که معماری تنها در زیباییشناسی خلاصه شده است و سلیقه و خطمشیها نه به دست معمار، بلکه به دست صاحبان سرمایه معین میشود، نوآوری است که معنای خود را از دست میدهد. حاصل، گاه خلق اثری است که نه مظهر تفکر معمار خود، بلکه تنها بازتعریف یک موضوع است که بهمراتب تکرار میشود.
بدون دیدگاه